La Bohème

http://youtu.be/nZvehG_Lgls                                                

Ίσως το κομμάτι να μην είναι πολύ γνωστό... Μπορεί ακόμα και οι γαλλικοί στίχοι να σας ξενίζουν ή ακόμα χειρότερα να σας ξυπνούν εφιάλτες από τα χρόνια που πηγαίνατε γυμνάσιο ή λύκειο και είχατε (συμπτωματικά) κάποια ξινή καθηγήτρια γαλλικών, η οποία σας είχε και στο μάτι... 

Αφήστε τις προκαταλήψεις και παρασυρθείτε με το κομμάτι αυτό, που θα σας διηγηθεί τις δικές του ιστορίες και θα σας "περάσει" τις δικές του μνήμες και σίγουρα στο τέλος θα καταλήξετε μέχρι και να τις οικειοποιηθείτε... Για τους μη-γαλλομαθείς θα το κάνω ακόμα πιο εύκολο... 

Είναι μάλλον μία συννεφιασμένη μέρα και βρίσκεστε  στο λόφο της Μονμάρτης, εκεί που βρίσκονται και οι "αποτυχημένοι καλλιτέχνες" και πιο ψηλά "αχνοφαίνεται" το άσπρο αλαβάστρινο εκκλησάκι της Sacre coeur (ιερή καρδιά)... Κάποτε ζούσατε "εδώ", ήσασταν ένας απ' αυτούς τους ζωγράφους... Δεν είχατε χρήματα, ήσασταν όμως ερωτευμένος\η ,είχατε ένα μικρό ατελιέ και έξω από το παράθυρό σας είχατε αναρριχώμενα μώβ λουλούδια (πασχαλιά) και την μαγεία της Μονμάρτης... Τα δρομάκια, ο αρωματισμένος καφές από τα μπιστρό και εσείς απλά περιμένατε...άλλους καιρούς...δόξα..χρήματα, κάνατε και σχέδια με το ταίρι σας και περιμένατε στωικά... Δεν θυσιάζατε τα "πιστεύω" σας ούτε καν για να φάτε, ούτως ή άλλως αυτή είναι και η σημασία του να είστε μποέμ... Ένας καλλιτέχνης που "τρέφεται" μόνο με αγάπη... 

Ξανά στο ίδιο δρομάκι, έπειτα από πολλά χρόνια αναζητάτε το "σπίτι" σας, τα λουλούδια, το ατελιέ σας, εκείνον\η που αφήσατε πίσω...τον μποέμ σας εαυτό... 

Είναι τρελό...Έ να τραγούδι να ξυπνάει αναμνήσεις που ποτέ δεν υπήρξαν...Όπως ανοίγεις ένα άλμπουμ με παλιές φωτογραφίες άλλων που όμως σε γεμίζουν εμπειρίες που ποτέ δεν έζησες, με γεύσεις που ποτέ δεν δοκίμασες... ΄Ενα άρωμα που γεμίζει το άδειο δωμάτιο, που ποτέ σου δεν το έχεις μυρίσει ξανά αλλά σε γεμίζει νοσταλγία... Για αναμνήσεις που ποτέ δεν υπήρξαν, δεν βιώθηκαν...

Κάπου,κάποιος,κάποτε... Άνθρωποι αγνοί, αισθήματα ειλικρινά, όνειρα πως το καλύτερο θα 'ρθει, μα δεν ήξεραν... Η ευτυχία τους ήταν πάντα ΕΚΕΙ... Η ευτυχία και ο διάβολος "βρίσκονται" πάντα στις λεπτομέρειες, ακριβώς γιατί τις προσπερνάμε ως κάτι περιττό μα είναι η ΟΥΣΙΑ...