Λόγω σοβαρών οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η λυρική των Αθηνών, τα διευθυντικά στελέχη της, δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο κλεισίματος της. Το ζήτημα όμως του κλεισίματος της, μου προκαλεί εκτός από απέραντη θλίψη και έντονο προβληματισμό… Η λυρική αν μην τι άλλο είναι ένας χώρος που προάγει τον πολιτισμό, οι παραστάσεις της είναι ποιοτικοί θησαυροί, είναι η επικοινωνία (ίσως και η μοναδική) με το ζωντανό κομμάτι του πολιτισμού. Τι επιπτώσεις μπορεί να έχει το κλείσιμο της λυρικής; Εκτός από τη ζημιά στον πολιτισμό, ίσως και καμία άλλη, εξαρτάται όμως από το τι θεωρεί ο καθένας από εμάς, πολιτισμό. Αλήθεια, τι είναι πολιτισμός; Ακόμα μία βαρύγδουπη λέξη; Είναι προϊόν πολιτισμών παλαιών, των οποίων καπηλευόμαστε τους ‘θησαυρούς’ ως γνήσια τέκνα τους;
Ίσως το ενδεχόμενο κλείσιμο της λυρικής, να μην στοιχίσει και τόσο στους νεοέλληνες ή τουλάχιστον στους περισσότερους από αυτούς, αφού έχουν μάθει να διασκεδάζουν και όχι να ψυχαγωγούνται από προγράμματα χαμηλότερης ποιοτικής αισθητικής που δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα. Που πήγε άραγε η κριτική σκέψη, η νόηση, η αισθητική, μα πάνω απ’ όλα που πήγε ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ;
Μία χώρα χωρίς λυρική, χωρίς πνευματικά ερεθίσματα, πως είναι δυνατόν να επαίρεται και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό για περασμένα μεγαλεία; Αυτό που μας έκανε ξεχωριστούς ήταν το πνευματικό μεγαλείο ενός πολιτισμού που προϋπήρξε και μας έχρισε διαδόχους του. Εσφαλμένα; Μπορεί και όχι, αλλά τι σημασία έχει, ας κλείσει η λυρική, ας κλείσουν και τα θέατρα, ένας λαός έχει αρκετά οικονομικά προβλήματα για να σκέφτεται την πνευματική του ανυπαρξία, τονίζω ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ, όχι παρακμή… Ας επιφυλασσόμαστε για τα χειρότερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου