22/5/10

8a mpeiS met@?

Το λέγαμε πριν καιρό για το msn,τα τελευταία χρόνια όμως έχουμε περάσει στην εποχή του facebook.Σαν να θέλουμε να κανονίσουμε ένα ποτό μετα την έξοδό μας για καφέ...μόνο που το ραντεβού που δίνουμε λαμβάνει χώρα στις οθόνες του υπολογιστή μας.Ο καθένας από το σπίτι του μπαίνει στο "μπαρ" και ο χαμός αρχίζει.
Και αυτό το μέσο κοινωνικής δικτύωσης(ή κάπως έτσι...)μας παρέχει πολλές δυνατότητες...από το να αρμέξουμε τις αγελάδες στην φάρμα μας μέχρι το να γίνουμε αρχηγοί της μαφίας στην Κούβα...από το να ανεβάσουμε φωτογραφίες που τραβήξαμε πριν από 1-2 ώρες μέχρι το να δημοσιεύσουμε στο προφίλ ενός φίλου μας ένα τραγούδι που έψαχνε και εμείς το βρήκαμε από το youtube.Το φατσοβιβλίο έχει γίνει "προέκταση" της ζωής μας και δεν λέμε να το καταλάβουμε...και το λέω εγώ που ξοδεύω αρκετό χρόνο σε αυτό...

20/5/10

Η άγνωστη έννοια της αυτομόρφωσης...

Πολυσυζητημένο ζήτημα των τελευταίων ημερών, με αφορμή το φετινό θέμα της έκθεσης των Πανελλαδικών εξετάσεων, το οποίο είχε ως εξής: "Σε άρθρο που θα δημοσιευθεί στην εφημερίδα του σχολείου σας να αναφερθείτε στη σημασία της αυτομόρφωσης και να προτείνετε τρόπους πραγμάτωσης της σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου". Θεωρώ ότι είχε χρόνια να πέσει ένα τόσο ανοιχτό και προσφιλές θέμα στις εξετάσεις της Νεοελληνικής γλώσσας, άλλωστε γι' αυτό όταν είδα τα θέματα η πρώτη μου σκέψη ήταν "μακάρι να είχε πέσει και σε μένα ένα τέτοιο θέμα". Προς μεγάλη μου έκπληξη, μια μεγάλη μερίδα παιδιών που δίνουν φέτος Πανελλήνιες φάνηκε να πιστεύει όχι μόνο ότι δεν ήταν προσφιλές το θέμα αλλά ότι τους αδίκησαν - τους "γ******ν", για να χρησιμοποιήσω τις δικές τους εκφράσεις, με αποκορύφωμα την ανεκδιήγητη απορία που έσπευσαν να κάνουν γκρουπ στο Facebook "Υπήρχε κανείς που να έχει ξανακούσει τη λέξη αυτομόρφωση;"... και ναι, αυτά ακούστηκαν από παιδιά που προετοιμάζονται τουλάχιστον τα τελευταία 2 χρόνια του λυκείου για να δώσουν Νεοελληνική γλώσσα.

13/5/10

As time goes by...

Φτάνει μια στιγμή που συνειδητοποιείς πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός(βασικά είναι πολλές αυτές οι στιγμές αλλά τέλος πάντων)και σκέφτεσαι διάφορα.Προσωπικά πιστεύω ότι το 2010 τρέχει και δεν το φτάνουμε.Ειδικά μετά το Πάσχα ο καιρός φάνηκε να επιταχύνει ακόμα περισσότερο.Εκεί που δεν το περιμέναμε...να το και το καλοκαίρι.Από τις χαμηλές θερμοκρασίες και τα χοντρά ρούχα στους 30 βαθμούς και τα κοντομάνικα.
Είναι να αναρωτιέσαι αν έκανες τίποτα ουσιώδες όλον αυτόν τον καιρό...και φτάνεις στην εξεταστική...ωραία...τι ωραία δηλαδή..θεϊκά!!!
Να έχεις ένα σωρό πράγματα στο κεφάλι σου και να έχεις και τις εξετάσεις καλοκαιριάτικα.Τι να πουν και τα παιδιά που δίνουν Πανελλήνιες...

6/5/10

Δεν θέλω να ξεχάσω...

Είναι βέβαιο ότι τα αποτρόπαια γεγονότα χθες, είναι ακόμα νωπά στη μνήμη πολλών, δυστυχώς  και όχι όλων... Ζητάμε λοιπόν να βρούμε τους ιθύνοντες για να τους "φορτώσουμε" και την ευθύνη. Συγγνώμη, εγώ δεν μπορώ... Από χθες "πλένω" τα χέρια μου και όσο τα πλένω, τόσο πιο πολύ λερώνονται... Την βόμβα μολότοφ λοιπόν την έριξα εγώ... Εγώ που έχω μάθει να ξεχνάω...Στα πόσα αθώα θύματα, σβήνει το κοντέρ της συνείδησης μας; Η μνήμη μας λοιπόν αντέχει μέχρι το επόμενο έκτακτο δελτίο ειδήσεων;;;  
 Μπορεί να συνεχιστεί η ζωή μας όπως πριν;;;; Δεν με νοιάζει ποιος φταίει!! Δεν είμαι κανίβαλος, να πετάξω στην πυρά τους ενόχους για να βρω την γαλήνη μου... Θυμώνω,-ας μου επιτραπεί η έκφραση-, με αυτούς που κατηγορούν κόμματα, πολιτικά πρόσωπα, ζητώντας την κεφαλή τους, επί πίνακι. Δεν δικαιώνεσαι, διαπράττοντας άλλα εγκλήματα για να επιφέρεις την δικαίωση... Για ότι έγινε θα κατηγορήσω πρώτα εμένα και μετά τους άλλους, γιατί τόσα χρόνια με "βόλευαν" και ενώ ήξερα δεν μίλαγα...
 Όπως ανέφερε και η Nat στο κείμενο της πιο κάτω, χρησιμοποιώντας τα σοφά λόγια του Λέοντα Τολστόι:"Όλοι σκέφτονται ν' αλλάξουν τον κόσμο, αλλά κανένας τον εαυτό του" ΌΣΟ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ, ΑΛΛΟ ΤΟΣΟ ΘΑ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΤΙ ΚΑΠΟΤΕ ΥΠΗΡΞΑΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.. Τόσα εγκλήματα μέσα σε μία δεκαετία δεν πρέπει να παραγράφονται... Ποιος θα θυμάται αύριο, αυτά που έγιναν σήμερα;;; Ποιος θυμάται σήμερα τα παιδιά στα Τέμπη;; Ποιος θυμάται τον Αλέξη;;; Ποιος θυμάται την κοπελίτσα που βιάστηκε από τους συμμαθητές της;;; Ποιος θυμάται την Κούνεβα;;;  Κατηγορούσα τους Αμερικάνους που δεν θυμούνται, πότε έγινε το "χτύπημα" στους Δίδυμους Πύργους, αλλά μέτα λύπης μου διαπιστώνω πως είμαστε χειρότεροι... 

Έχουμε καταντήσει σα ρομποτάκια, στεναχωριόμαστε, λυπόμαστε σε ταχύτητα dt και με την ίδια ταχύτητα. ξεχνάμε.. Ας μην ξεχάσουμε, αν ξεχάσουμε τώρα που καίγεται το σπίτι του γείτονα μας, καλό θα είναι να μην περιμένουμε αντίδραση από αυτόν, όταν θα καίγεται το δικό μας. Η τακτική, λυπάμαι αλλά δεν τον\την\ τους ήξερα, πρέπει ν' αλλάξει, ν' αλλάξουμε εμείς...
 
Πολλοί εξέφρασαν την θλίψη τους, γράφοντας ένα δακρύβρεχτο μελό μήνυμα στην κατάσταση τους στο fb άλλοι τόσοι μπήκαν σε ομάδες που καταδικάζουν τα γεγονότα και το θέμα τελείωσε εκεί... Και θέλετε να μου πείτε τώρα ότι αυτό είναι αντίδραση;;;; Δεν θέλουμε οργή 'η επαναστάσεις, αλλαγή μυαλού θέλουμε, αλλαγή στον τρόπο σκέψης... Δεν μας φταίει η Βουλή, ούτε η δημοκρατία, τα μυαλά μας φταίνε... Δεν διαφέρουμε σε τίποτα από τον αιμοδιψή λαό της Αρχαίας Ρώμης, που του άρεσε το θέαμα ανθρώπων όχι κατ' ανάγκη αθώων να κατασπαράζονται στην αρένα στο Κολοσσαίο... Δεν νιώθω οργή, γιατί η οργή δημιουργεί και άλλη βία και ενδεχομένως και άλλα θύματα... Δεν θέλω άλλα θύματα... Όχι άλλο αίμα σας παρακαλώ, τα βράδια δεν μπορώ να κοιμηθώ και τα βάζω μ' εμένα, ας κάνουμε επιτέλους το βήμα και ας αναλάβουμε τις ΕΥΘΥΝΕΣ ΜΑΣ γιατί είναι κυρίως ΜΑΣ.
  Δεν θα ρίξω την ευθύνη σε κανέναν, έχω το θάρρος και την σκέψη να κατανοήσω ότι η "μολότοφ" έφυγε από το δικό μου χέρι... Γιατί λοιπόν τόση υποκρισία λοιπόν;;;; Αφού ξέραμε ότι όλοι της βουλής ήταν λαμόγια, λέρες, ότι η αξιοκρατία δεν ήταν πότε στοιχείο της ελληνικής μοντέρνας κουλτούρας, όταν μας έτριξαν τα "δοντάκια" οι Ευρωπαίοι, θυμηθήκαμε. ότι μας κοροϊδεύουν;;;;
  Στεναχωριέμαι πιο πολύ, όχι για το σήμερα, αλλά για το αύριο, που όλα θα έχουν ξεχαστεί, μέχρι να γίνει άλλο "θανατικό" και να θυμηθούμε ότι μάλλον είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ...που μεταξύ μας, αμφιβάλλω πολύ και αν όντως είμαστε...
 

Ας μην ξεχάσουμε λοιπόν, σας παρακαλώ... Μην ξεχάσουμε αυτά τα εγκλήματα...ας αντιδράσουμε!!!! ΌΧΙ ΜΕ ΒΙΑ ΟΜΩΣ..Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ.. ΕΚΦΡΑΣΤΕΙΤΕ ΜΕ ΤΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΣΑΣ...ΑΛΛΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ, ΑΛΛΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ, ΑΛΛΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΑΠΛΑ ΑΣ ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ...
  Ο ΔΡΟΜΟΣ  ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΥΣ ΚΑΙ ΕΠΙΠΟΝΟΣ, ΣΤΡΩΜΕΝΟΣ  ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΡΟΔΑ...ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ Τ'ΑΓΚΑΘΙΑ ΤΟΥΣ...

Non serviam

Δεν ξέρω γιατί διάλεξα αυτόν τίτλο.Lucyfer speaking.Μου άρεσε σαν δήλωση.Εξάλλου έχω μία τάση προς το σκοτάδι..
Πήγα για μάθημα σοκαριμένος ακόμα απο τα γεγονότα της Τετάρτης και τον θάνατο τεσσάρων ανθρώπων.Είχα σκοπό να ετοιμάσω ένα πρόχειρο με τις σκέψεις μου,που ήταν πολλές,και να τις βάλω μια σειρά για να γράψω αυτό το ρημάδι το άρθρο.Όλως τυχαίως ήμουν αρκετή ώρα πριν αρχίσει το μάθημα στην τάξη και είχα χρόνο να σημειώσω κάποια πράγματα.Συνέχισα και στο διάλειμμα και στο τέλος σκεφτόμουν ότι είχε ειπωθεί στην αίθουσα σχετικά με τα χτεσινά.
Αποφάσισα να γράψω χωρίς προσχέδιο(μια καθηγήτρια στο φροντιστήριο θα με καταριόταν..)και να καταθέσω την άποψη μου για δίαφορα θέματα που συνδέονται.Ισως να είναι μπέρδεμα αλλά θα προσπαθήσω να κρατήσω μια υποτυπώδη σειρά.
Μετά από αυτόν τον μικρό πρόλογο ας αρχίσω πια..

"Μένω μονάχος στο παρόν μου, να σώσω ο,τιδήποτε - αν σώζεται - κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου, συνένοχο στον φόνο ΔΕΝ ΘΑ Μ' ΈΧΕΤΕ..."

Γιορτή της Αγίας Ειρήνης χθες, 05/05/2010 κι όπως πολύ σωστά επισήμανε μια φίλη μου "ειρωνικό, δεν νομίζετε;"... Γιατί στο κέντρο επικρατούσε χάος, αναρχία, επιθετικότητα, ρίψη βομβών Μολότοφ, φωτιά, οργή. Ποια Αγία Ειρήνη γιορτάζαμε χθες; Αυτή που καταρρίπτουμε καθημερινά με τέτοιες εικόνες πολέμου; Γιατί αν τα παραπάνω δεν χαρακτηρίζουν τον πόλεμο, τότε τι τον χαρακτηρίζει; Βαρέθηκα να βλέπω παντού το εξής: και τι να κάνουμε, να μην διαδηλώσουμε για τα δικαιώματα μας; για την εξαθλίωση  στην οποία οδηγείται η χώρα μας; για την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής μας; για για για...; Έτσι διαδηλώνετε εσείς; Σκοτώνοντας αθώους ανθρώπους; Δημιουργώντας κλίμα τρομοκρατίας; Ανεβαίνοντας στο κέντρο οπλισμένοι με επικίνδυνα αντικείμενα με τη δικαιολογία "τα ΜΑΤ και η αστυνομία γιατί να στέκονται απέναντί μας οπλισμένοι"; ΣΥΝΈΛΘΕΤΕ! Δεν υποστηρίζω κανέναν σας, ούτε τους μεν ούτε τους δε. Υποστηρίζω το ΔΊΚΑΙΟ και το δικαίωμά μου να κρίνω εγώ ποιος θα με εκπροσωπεί κι αυτός είναι μόνο ο ΕΑΥΤΌΣ μου... 

Κλαίω...

Κλαίω γιατί έμεινα μόνη σ' ένα κόσμο που συνεχίζει να "τρώει" τις σάρκες του με μένος... Φοβάμαι γιατί "βλέπω" και ενώ θέλω να  κλείσω τα μάτια μου, δεν μπορώ...Κάποιος να μιλήσει, κάποιος να φωνάξει, κάποιος ν' αντιδράσει... Όχι με βία, όχι με μολότοφ, όχι με τρομοκρατία.. Βαρέθηκα να μου επιβάλλουν την τρομοκρατία για να με προστατέψουν από την τρομοκρατία... Βαρέθηκα να παλεύω με λυσσασμένα τέρατα μισαλλοδοξίας και χαζομάρας... Όσοι έχετε μείνει εκεί έξω και μπορείτε να "σκέφτεστε" ακόμα... Βοηθήστε.. Είναι έκκληση, είναι η πρώτη φορά που θέλω να "κλάψω",να "πενθήσω" γιατί σήμερα κάποιοι "έβαψαν" τα χέρια μου με αίμα... Τα "έβαψαν " για να υπερασπιστούν τα δικαιώματά μου... Από πότε πρέπει να προστατεύω τα δικαιώματά μου, "λερώνοντας" τα χέρια μου με αίμα... Το ποινικό μου μητρώο, αυτό της συνείδησής μου μαύρισε... Μέχρι να συμπληρώσω τα 21 μου χρόνια, έγινα φόνισσα δεκάδων και εκατοντάδων ψυχών, είμαι θύτης γιατί τους άφησα και είμαι θύμα γιατί τους πίστεψα... Σήμερα λοιπόν έπαψα να πιστεύω, δεν πιστεύω κανέναν, δεν θέλω κανέναν, τους φοβάμαι όλους και κυρίως αυτούς  που θέλουν το "καλό" μου και μου το επιβάλλουν με το έτσι "θέλω"... Μην ζητάτε λοιπόν τα κεφάλια των ιθυνόντων, γιατί τότε πρέπει να βάλετε και το δικό σας στην γκιλοτίνα... Μην ζητάτε την δικαίωση καίγοντας και λεηλατώντας, το κάψιμο ακόμα και του χειρότερου "κακοποιού" βρομίζουν και τα "δικά " μας χέρια... Μην ζητάτε δικαιοσύνη λοιπόν όταν οι ίδιοι δεν σέβεστε, μάθετε να συνυπάρχετε, δεχτείτε και το "άσπρο" και το "μαύρο" και το "γκρι"... Δεν το χρωστάμε σ' εμάς, αλλά σε αυτούς τους ανθρώπους που σήμερα τους δείξαμε το χειρότερό μας πρόσωπο...Το χρωστάμε σε αυτό το έρμο το έμβρυο, στη μητέρα του, σε όλες αυτές τις τραγικές φιγούρες που μόνο παράπλευρες απώλειες δεν μπορούν να χαρακτηριστούν...

5/5/10

Γιατί η παρανοϊκότητα είναι το πρώτο διεστραμμένο μέρος που θα κρυφτεί η λογική...

Οι αντιθέσεις ανέκαθεν με έλκυαν ως αυθύπαρκτες οντότητες, πάντα τα "καλούπια" μου χρησίμευαν μόνο για να τα "σπάω".. Μ' αρέσει να "κουβαλάω" αυτήν την τρέλα,  μια υποβόσκουσα "περιθωριοποίηση" όχι για να ξεχωρίσω,αλλά για ν' αμφισβητώ την τελειότητα ως ζωντανή οντότητα... Όλα κρύβουν μέσα τους μία "διαστροφή', ξεκινώντας από το ίδιο το σύμπαν που η απόλυτη αναλογία του, κρύβει το "τέλειο" χάος... Ακόμα και η λογική...κρύβει μία τρέλα ή όπως μαρτυρεί και ο τίτλος μία παρανοϊκότητα.. Το καλό έχει μια δόση ¨κακίας", το κακό μια δόση "καλοσύνης"... Ζούμε  για το τέλειο, είμαστε όμως καταδικασμένοι να ζούμε στο λανθάνον, αφού το τέλειο δεν υπάρχει.. Είναι σαν να έχουμε ένα "παραμορφωμένο" είδωλο σ' έναν "παραμορφωμένο" καθρέφτη... Αυτός ο καθρέφτης όμως παραμορφωτικός όπως είναι, μας "δείχνει" αυτό που θέλουμε να "δούμε", το ψέμα μέσα στην αλήθεια.. Είναι απίστευτο το  πως δύο εκ διαμέτρου αντίθετα πράγματα "ταιριάζουν" τόσο αρμονικά μεταξύ τους...

4/5/10

Όταν η "τύφλωση" είναι θέμα χαρακτήρα...

Τολμώ να πω, πως μία διαδρομή με το 040, εκτός από αφάνταστα ψυχοφθόρα και βασανιστική-κάνει τα κινέζικα βασανιστήρια να μοιάζουν λούνα-παρκ-είναι και πολύ "επιμορφωτική". Καθώς λοιπόν, περίμενα στωικά την ώρα που θα έφτανα στον προορισμό μου, μετά από τρομερό στριμωξίδι και απίστευτη δυσοσμία-μερικοί δεν έχουν ανακαλύψει ακόμα τ' αποσμητικά-σ΄ένα φανάρι στην Καλλιθέα, πήρε το μάτι μου δύο μεγάλα πανό έξω από το Κέντρο Εκπαίδευσης Αποκατάστασης Τυφλών. Διαβάζοντας λοιπόν τα πανό, ένιωσα θυμωμένη ίσως και λυπημένη περισσότερο μ' εμένα, που επειδή βρέθηκα στριμωγμένη και αηδιασμένη από τις πανταχού αναθυμιάσεις, αγνοούσα το πόσο "τυχερή" είμαι, σε σχέση με άλλους ανθρώπους... Δεν είμαι αρνητική, ούτε ρατσίστρια απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους, που κατά τη γνώμη μου είναι άνθρωποι με σθένος και ίσως πολύ πιο "ανώτεροι" από εμάς...

Πλατειάζω όμως...  Τα πανό ανέφεραν ως ένα από τα αφανή θύματα του σχεδίου" Καλλικράτης" και της οικονομικής κρίσης και το ίδιο το Κ.Ε.Α.Τ. Σκοπεύουν να οδηγήσουν σ' απόλυση σημαντικό μέρος συμβασιούχων εργαζομένων σε νευραλγικές θέσεις, οι οποίοι βοηθούν άτομα να ενταχθούν σε μία κοινωνία, που δεν χάνει ευκαιρία να "πνίγει" τις φωνές τους. Βάσει του νέου σχεδίου "Καλλικράτης", το Κ.Ε.Α.Τ  Καλλιθέας, μπορεί να "ενσωματωθεί" με άλλα Κέντρα Πρόνοιας ή ακόμα και να "κλείσει" εντελώς. Πλέον τα έξοδα για την εκπαίδευση των ατόμων αυτών, τα αναλαμβάνει προσωπικά η οικογένειά τους. Νέος νόμος λοιπόν, όσοι είστε λοιπόν τυφλοί, πρέπει αν μην τι άλλο να έχετε και μία οικονομική ευχέρεια, οι υπόλοιποι δεν μας απασχολεί τι θα κάνετε... Αναρωτιέμαι λοιπόν αν φτάσαμε σε σημείο να κάνουμε εκπτώσεις και στην ανθρωπιά μας... Φτάνω και σε άλλα συμπεράσματα που δεν θα ήθελα περαιτέρω ν' αναλύσω, γιατί ακόμα τρέφω έναν σεβασμό για το ανθρώπινο είδος... 

Δεν ΠΑΜΕ καλά

Το είδαμε και αυτό...
Κατάληψη της Ακρόπολης είχαμε σήμερα το πρωί στις 6 από 200 μέλη του ΠΑΜΕ.Πόση βλακεία πια;Αντί να πάνε να διαμαρτυρηθούν στην βουλή ή στην ...ΕΡΤ ανέβηκαν στην Ακρόπολη και κρέμασαν και πανό.Κανένας σεβασμός πια στο ιερότερο και αρτιότερο μνημείο της ανθρωπότητας.
Ναι ρε παιδιά να φωνάξετε για τα σκληρότερα μέτρα που έχουν παρθεί ποτέ στην Ελλάδα και να διαδηλώσετε.Και εμείς μαζί.
Αλλά όχι να ανεβείτε στον Παρθενώνα και να κρεμάσετε πανό του ΚΚΕ.

2/5/10

Η Ελλάδα σε κρίση.....υστερίας!

Όπου και αν γυρίσεις να κοιτάξεις, βλέπεις αγχωμένους ανθρώπους, όλοι τρέχουν να προλάβουν. Γιατί άραγε; Να φταίει και γι' αυτό η ΚΡΙΣΗ; Η ΚΡΙΣΗ που εξαγγέλλεται καθημερινά από τα Μ.Μ.Ε, που κατά τη γνώμη μου, μάλλον θα έπρεπε να ονομάζονται μέσα μαζικού εκφοβισμού;

Ποιος φταίει για το σημείο που φτάσαμε; Ποιος θα είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος για την οικονομική μας 'εξάγνιση'; Τι απ' όσα λένε, είναι αλήθειά;  

Ας τα πάρουμε καλύτερα από την αρχή... Ας ξεκινήσουμε λοιπόν, κάνοντας την πρώτη παραδοχή, ότι είμαστε σε ΚΡΙΣΗ εδώ και πολύ καιρό, η δική μας ΚΡΙΣΗ ξεκίνησε από τον καιρό που πτωχεύσαμε πνευματικά και δυστυχώς η συγκεκριμένη πτώχευση δεν εξυγιαίνεται με κανένα μέτρο του Δ.Ν.Τ. Όταν χάνεις την πνευματικότητα σου ως έθνος, όταν αγνοείς σημαντικά σημεία της πολιτισμικής σου ταυτότητας, όταν αρνείσαι πεισματικά ν'αντιμετωπίσεις την αλήθεια και προτιμάς να 'στρουθοκαμηλίζεις', βγάζοντας  'διαγγέλματα' για την πνευματική άνθηση των προκατόχων σου, αλλά παραβλέπεις ν' αναφερθείς για την αντίστοιχη πνευματική ένδεια των διαδόχων σου, τότε  ΝΑΙ μπορείς να μιλάς για ΚΡΙΣΗ...ΚΡΙΣΗ πνεύματος, αντίληψης και κριτικής ικανότητας...